We klussen er wat op los met zijn allen, nu we blijkbaar meer tijd over hebben. Ik niet trouwens, ik heb het net zo druk als anders, gelukkig. Maar er waren mensen in mijn straat die wilde plannen hadden, zowel binnen als buiten. Niet alleen was het niet echt prettig om daarnaast te zitten en te moeten werken. Maar ook zag ik hun tuin veranderen van een groene oase in een dichtgetegeld schoolplein.
Een bron van leven
Er wordt al enkele jaren geadviseerd om tuinen groen en vol leven te houden. Helaas vinden sommige mensen dat blijkbaar niet belangrijk of denken ze dat een groene tuin teveel werk is. En zo is mijn tuin nu de enige in het rijtje huizen, die nog vol planten en struiken staat. Niet alleen is dat heerlijk om zelf in te genieten, maar ik weet dat het ook een bron van voedsel en schuilplaatsen is voor het leven in deze buurt.
In mijn tuin staat een hortensia, een forsythia, een perenboom en een conifeer. Ik heb een kleine vijver, een bijenhotel, een regenton, een rotstuintje en een bescheiden grasveld. Ik heb ook een poes, en die voorkomt helaas dat vogeltjes in mijn tuin zullen nestelen. Maar ook de vogels weten de peren en insecten te vinden en komen regelmatig even buurten. Zo zie ik eksters, spreeuwen, kauwen, maar ook mussen, koolmeesjes, merels, lijsters en pimpelmeesjes. Zwaluwen doen hun wilde dansen boven de huizen.
Bijzondere bezoekers in mijn groene oase zijn egels, waar ik laatst de sporen van zag. Ook kikkers vinden mijn vijver, ook al is hij nog zo klein, elk jaar weer terug. ‘s Zomers hoor ik ze kwaken en zie ik ze door het gras hupsen. Genieten is dat. Ik heb een jaar gehad dat ik 7 kikkers had, in een vijver van slechts 70 cm doorsnede! Dat moet wel een fijn plekje zijn. Er zijn dan ook veel vlinders, spinnen, bijen (ik hoop dat het er veel zijn), rupsen en andere kruipers te vinden, waar ik de namen niet eens van weet. Mijn tuin bruist van het leven.
Is tuinonderhoud moeilijk?
Heb ik groene vingers? Ik weet het niet, ik ben sowieso niet echt handig en ook niet super fanatiek. Daarnaast heb ik vaak pijn aan mijn gewrichten omdat ik hypermobiel ben. Daardoor kan ik soms niet in de tuin werken als ik wil en ook niet te lang achter elkaar. Maar plantjes groeien en bloeien ook zonder mijn hulp. Het enige wat ik doe is wat onkruid wieden en soms het gras maaien. Is het dan zoveel werk, zo’n groene tuin? Het scheelt misschien ook dat mijn eisen niet zo hoog zijn. Een beetje onkruid vind ik niet erg en onkruid is ook plantjes is mijn mening. Zo zijn brandnetels goed voor de vlinders!
Onkruid wieden is het enige dat veel tijd kost. Maar als je dat regelmatig doet, valt dat ook nog wel mee. Als je ziet hoeveel leven zo’n tuin aantrekt, is dat zeker de moeite waard. Dan denk ik aan het verschil met die andere tuinen, vol tegels. Wat valt daar te halen? Wat moeten vogeltjes, egels, kikkers, spinnen, rupsen, vlinders, muizen, duizendpoten en al het andere leven daar doen? Als iedereen zijn tuin vol tegels gooit, worden onze dorpen en steden toch totaal levenloos? Dat is toch zeker niet wat we willen?
Meer variatie in de tuinen
Ik hoor mensen vaak klagen dat er alleen nog maar kauwen, meeuwen en duiven in de stad voorkomen. Dat is natuurlijk ook niet gek, als het enige voedsel dat er te vinden is, restjes patat, broodkorsten en klokhuizen zijn. Alleseters als kraaien en kauwen kunnen dat eten, maar andere soorten niet. Willen we meer variatie en meer leven om onze huizen heen, dan moeten we ook zorgen voor meer groen. Dan volgen vanzelf die kleinere, maar ook kwetsbaardere leventjes, de vlinders, de bijen en de vogels. Laten we samen voor ze zorgen, door onze tuinen zo groen mogelijk te maken.
