Ruim een jaar geleden, op 1 januari 2016, is het verbod op gratis plastic tasjes ingegaan. Een dergelijk verbod had ik mezelf al twee jaar eerder opgelegd. Ze zeggen dat je een nieuwe gewoonte 30 dagen bewust moet doen en dat het daarna een automatisme is. In januari 2014 was mijn goede voornemen ‘een maand lang nérgens een tasje aannemen’.
Ik was er zelf sneller aan gewend dan het winkelpersoneel. Ik kan de keren dat ik het gesprek ‘Ik zei al drie keer dat ik geen tasje hoefde.’ –‘Ja maar ik heb het er nu al in gedaan.’ –Nou, dan haal je het er weer uit.’ voerde niet op de vingers van één hand tellen, maar ik hield vol. Zo goed zelfs dat het na die ene maand een vaste gewoonte is geworden en ik nergens meer een tasje aannam.
Favoriet in die tijd waren de wegvouwtasjes van Paperchase (onder andere te koop in de Bijenkorf): ze hebben vrolijke prints, er zit een klein zakje bij waar je ze in kunt vouwen zodat ze netjes in je tas passen, én door de lange hengels kun je ze over je schouder dragen. Maar toen ik laatst met mijn vader in een museum was kreeg ik een Loqi-tote met neushoornvogels erop van hem cadeau (voor zichzelf kocht hij er één met een schilderij van Magritte erop).
Sinds de invoering van het verbod op gratis plastic tasjes worden er 50% minder plastic tassen ingekocht door winkels en er worden minder plastic tasjes in de zee gevonden.
Een Loqi-tote kan wel 20 kilo torsen, staat op het label. Ik kan ‘m die middag gelijk op de proef stellen want ik moet nog even langs de bibliotheek en daar staan 4 dikke boeken over de Franse tijd voor me klaar (nee, het is niet voor een spreekbeurt). Ze passen makkelijk in de Loqi-tote, er past zelfs nog een pak havermout en zak spinazie bij. En, en dat had ik niet verwacht, de hengsels zijn, net als bij de tasjes van Paperchase, ook ruim genoeg om de tas om je schouder te kunnen dragen. Prettiger nog zelfs omdat deze banden breder zijn. Dat komt wel mooi uit, want dat draagt veel fijner dan ruim 10 kilo aan boeken (en een halve kilo haverhout) in je hand meetorsen.
De Loqi-tote is dus niet alleen heel mooi, net als de tasjes van Paperchase, maar ze zijn ook beide heel fijn in het gebruik. Maar wat levert al dat goede gedrag nou op? Is het geen druppel op de gloeiende plaat, dat gehannes met die hippe tasjes?
Sinds de invoering van het verbod op gratis plastic tasjes worden er 50% minder plastic tassen ingekocht door winkels en er worden minder plastic tasjes in de zee gevonden.
En als je dat van mij niet aan wil nemen, kijk dan even op de site van Nudge.
Zelf had ik ook al eerder herbruikbare tasjes dan dat “verplicht” werd. Maar ik werkte in een winkel en nou, je moest sommige klanten eens horen dat we 5 ct voor een plastic tasje gingen vragen. Ja, dat is voor het milieu, zei ik dan. Alles was al duur genoeg werd er dan meestal teruggegromd…
De tasjes van Ecozz zijn trouwens ook errug leuk (en best stevig)