Over het algemeen ontmoet ik mensen die net als ik pogen hun steentje bij te dragen aan een beter milieu. Ik ben dan ook oprecht geschokt als ik mensen sigarettenpeuken op straat zie gooien. En soms wijs ik hen op de vuilnisbak die nog geen 100 meter bij hen vandaan hangt (met wisselende reacties als gevolg).
Een keer reageerde een kennis als door een wesp gestoken op een opmerking van mij over afval scheiden ‘Oh ben jij er zóó eentje?’
Alsof ik haar persoonlijk beledigde door zo goed mogelijk voor de aarde te willen zorgen. Ik stel me zo voor dat dit de reactie is die vegans ook vaak krijgen als ze zeggen dat ze veganistisch eten. ‘En moet híj dat dan ook?’, vroeg ze vol ongeloof, wijzend op mijn vriend. Ze was tegen afval-scheiden en dat soort dingen want, zei ze, ze was ooit in Nicaragua geweest, en als je dan ziet hoe ze het daar doen… Ik wilde net zeggen dat het nogal onrealistisch is om te verwachten dat de armste landen het voortouw nemen op het gebied van milieubescherming, toen iemand kapte het gesprek afkapte.
Maar het liet me niet los: blijkbaar zijn er mensen die totaal niet gevoelig zijn voor de boodschap ‘zorg voor elkaar, zorg voor de aarde’. Hoe overtuig je die mensen dan wel van de noodzaak om ons gedrag aan te passen?
Alsof ik haar persoonlijk beledigde door zo goed mogelijk voor de aarde te willen zorgen.
Misschien door hen te vertellen dat klimaatverandering ook negatieve gevolgen heeft waar ze zélf last van kunnen krijgen:
- Zo heeft de temperatuurstijging gezorgd voor een grote toename in het aantal zwarte teken (die de ziekte van Lyme kunnen overdragen).
- De toename van fijnstof in de lucht kan een astma-aanval of ontstekingen veroorzaken en uiteindelijk leiden tot hart- en vaatziekten.
- Daarnaast kunnen de hoge temperaturen hartaandoeningen verergeren en beroertes veroorzaken.
- Ten slotte heeft onze plastic-verslaving niet alleen gevolgen voor vissen en meeuwen (die plasticdelen opeten) of schildpadden die verstikt raken in een sixpackverpakking: zelf ademen we plasticdeeltjes in en krijgen ze binnen als we zeevoedsel eten. Eén plastictas aan zwerfvuil staat gelijk aan een paar miljoen microplastics die in de lucht of ons drinkwater terechtkomen. Een wasbeurt met 5 kilo synthetische kleding heeft hetzelfde effect.
- Artsen waarschuwen dat de chemicaliën in dit plastic kunnen leiden tot kanker, hartfalen, alzheimer, dementie, Parkinson en onvruchtbaarheid.
En als die vrouw nou wéér begint over ‘ja, maar in andere landen…’: de premier van India heeft zijn land op een ‘plasticdieet’ gezet en gaat éénmalig verpakkingsplastic verbieden. In Mali is het verboden om plastic tassen te fabriceren of verbieden, in Bangladesh is plastic ook verboden, ook Rwanda heeft al tien jaar een dergelijk verbod en Mauritanië volgde vijf jaar geleden.
Misschien moet ze eens op vakantie naar één van die landen…
Reacties zijn gesloten.