De afgelopen twee weken waren de mijnheer en ik in Toronto. Zo’n reis is natuurlijk een behoorlijke aanslag op het milieu (hoe vaak ik mezelf ook wijs probeer te maken dat een vliegreis een vorm van openbaar vervoer is).
Om dit een héél klein beetje te compenseren deden we ons best om zo milieubewust mogelijk te leven tijdens ons verblijf. Zelf eet ik al jaren geen vlees meer, maar zo af en toe eet ik nog wel vis. Vooral als ik uit eten ga, of als we op vrijdag sushi bestellen. Als ik dat nu zou doen zou dat 30 maaltijden vis betekenen. Niet zo milieubewust. Laat staan diervriendelijk. Ik neem me voor om zo veel mogelijk vegetarisch te eten.
Dat begint al tijdens de vlucht: ik heb een Aziatische vegetarische maaltijd besteld. Ik krijg paneer massala met rijst en tofu wat prima smaakt. Ook tijdens mijn verblijf in Canada is het zeker geen straf om mijn voornemen vol te houden. Verspreid over de stad zitten snelle lunch-afhaal tentjes zoals Fit for Life, Hopscotch en Freshii. Daar kun je een ‘bowl’ op basis van quinoa of bruine rijst aangevuld met sla, verse groente (mjum, avocado) en falafel kopen (of ter plekke opeten). Maar er zijn ook legio restaurants waar je vegetarisch of zelfs vegan kunt eten.
Zo nam een collega van de mijnheer ons mee naar een Vietnamees restaurant in Chinatown (Saigon Lotus). Zo’n tentje met formica tafels en TL-buizen. Maar ze hadden er een menu dat geheel uit vegetarische en veganistische gerechten bestond. Ik heb er een heerlijke Pad Thai met vegan ‘vlees’ gegeten. Iets waar ik enorm blij van werd want ik had al járen geen Pad Thai meer gegeten. Sfeervoller van inrichting (en behoorlijk hip) is Planta. Zoals de naam al suggereert, zijn alle gerechten 100% plantaardig. Ik heb er een heerlijke glutenvrije pizza met ‘mozzarella’ op basis van cashewnoten gegeten.
Hoewel de porties in Canada niet zo belachelijk groot zijn als in Amerika, hielden we eigenlijk altijd wel íets over. Om verspilling tegen te gaan hebben we de Amerikaanse traditie van ‘boxing’ (die in Canada ook heel vanzelfsprekend is) omarmd. Op de terugweg naar ons hotel zetten we onze leftovers neer bij iemand die bij -3 op een straathoek lag te slapen.
Dat beeld, van mensen die niets meer hebben dan dat wat anderen hen geven, zal ik zeker niet missen nu ik terug ben in mijn eigen stad. Maar zo’n vegan restaurant, dat zou ik graag willen importeren.
