Ik heb het woord ‘kamerplant’ altijd heel stom gevonden. Een plant is iets wat buiten hoort, waarom zou je het binnen zetten?
Nou…bijvoorbeeld omdat planten in je kamer zorgen voor extra zuurstof om je heen én omdat ‘iets groens’ een ideaal rustpunt voor je ogen is. Kamerplanten kunnen je dus helpen met ontstressen. Zelfs een foto van een natuurgebied doet je hartslag al dalen en je ademhaling reguleren, kun je nagaan hoe goed de invloed van een échte plant, of een groepje planten, op je gestel is.
Volgens onderzoekers komt dit trouwens doordat planten ons aan de omgeving doen denken waarin we ons evolutionair ontwikkeld hebben. Een kamerplant brengt je dus een héél klein beetje terug naar je oorsprong.
Sommigen beweren dat kamerplanten ook de lucht zuiveren, maar volgens anderen is dat een mythe. Maar als je kiest voor een plant die lekker ruikt, zoals jasmijn of lavendel, dan hoef je geen synthetische huisparfums meer te gebruiken om de geur van ‘natte hond’ of ‘wasemende sportschoenen’ te maskeren.
Ik zal heel eerlijk bekennen dat ik het ooit wel eens geprobeerd heb, zo’n kamerplant, maar dat ik twee varens en een orchidee om zeep heb geholpen in mijn leven (van die orchidee vond ik dat ook écht erg). Daarom heb ik het maar bij buitenplanten gehouden (dat gaat een stuk beter, getuige de jaarlijkse oogst aan frambozen).
Maar ik lees net in een artikel dat aloë vera de bijnaam ‘de onsterfelijke plant’ heeft. Dat klinkt bemoedigend. Hij heeft maar ééns in de twee weken water nodig. Daarnaast is het ook nog eens een nuttige plant want als je een blad knakt komt er aloë vera gel uit. Misschien moet ik het er toch nog maar eens op wagen, met een kamerplant.
Reacties zijn gesloten.