Komende zaterdag (11 november) is het weer zover, diverse buur(t)kinderen zullen bij me aanbellen en een liedje voor me zingen. En in ruil daarvoor willen ze natuurlijk iets lekkers. Maar wat haal je in huis?
Vroeger was dat makkelijk: je kocht gewoon een paar zakken mini-candybars en klaar was je. Ik herinner me vooral het wekenlang mini-candybars eten bij de thee omdat we in de binnenstad woonden en er maar heel weinig kinderen kwamen.
Maar die mini-reepjes, weet ik inmiddels, die worden geproduceerd door Nestlé, en ik wil echt niet dat dat bedrijf aan mij verdient. Nestlé maakt zich namelijk schuldig aan kinderarbeid, milieuvervuiling, ontbossing, het maken van prijsafspraken en het plaatsen van valse gezondheidsclaims op verpakkingen.
Ik ga dus níet naar de supermarkt om de populaire reepjes te kopen die vlak voor Sint Maarten altijd in de bonus zijn. Maar wat dan wel? Ik wil natuurlijk niet bekend staan als die krent die alleen maar mandarijntjes uitdeelt (al vond ik het zelf als kind príma om te zingen voor een mandarijntje), maar ik heb er ook niets op tegen om iets uit te delen dat ook nog een béétje gezond is.
Gelukkig zag ik bij mijn biologische supermarktje dé oplossing. Biologische lolly’s van het merk Candy Tree en uitdeelzakken met dropstaven van Panda, dus zonder kleurstoffen of andere toevoegingen. Voor de allerkleinsten kocht ik nog wat doosjes rozijntjes. Voor de volledigheid doe ik nog wat mandarijntjes in de schaal (ja, er zijn echt nog kinderen die daarvoor kiezen, merkte ik vorig jaar) en dan ben ik er klaar voor.
Reacties zijn gesloten.