Meer is beter, stilstaan is achteruitgaan, pakken wat je pakken kunt, geld is macht. Deze uitspraken worden ons regelmatig om de oren gesmeten. Groei is wat we nodig hebben, volgens alle heren en dames in de politiek. En groei ontstaat door in te spelen op wat de consumenten willen. De consumenten, dat zijn wij. En wat willen wij? Het punt is dat we dat vaak niet weten.
Rennen of stilstaan
Ik probeer gematigd te zijn. Ik geloof niet in stilstaan is achteruitgaan. Ik geloof in kalmte, nadenken en overwegen, in vanuit een rustig centrum de wereld bekijken. In rust ontstaat vrede en vanuit vrede kun je veel beter beoordelen wat je nodig hebt. De maatschappij is echter druk, lawaaiig en snel. Er is een drang naar meer, naar groter, naar beter. Ik voel me nog wel eens omringd door een wereld die zich aan me opdringt.
De grote bedrijven willen produceren om winst te maken. Er worden constant nieuwe producten op de markt gezet, waarmee je iets nog sneller of beter kunt doen, of dat iets zelfs helemaal voor je gedaan wordt. Zo had iemand laatst een robotstofzuiger gekocht. Dat is zo’n rond stofzuigertje dat uit zichzelf door je huis rijdt en alles stofzuigt. Het is toch geweldig, wat we al niet uitvinden. Meteen wilde haar vriendin ook zo’n ding. “Ik kan nu op de bank blijven zitten, en de Roomba (zo heet het ding) gaat gewoon door het huis.”
Niet meer zelf stofzuigen?
Wat blijkt nu, Roomba kan het wel hoor, stofzuigen. Hij gaat om tafel- en stoelpoten heen, rijdt braaf je hele kamer door. Maar hij zuigt niet zo goed als wanneer je het zelf doet. Hij doet een half uur over je huiskamer stofzuigen (en hoe lang doe je daar nou zelf over?). Hij maakt een hoop herrie en raakt regelmatig zijn basisstation kwijt, waar hij na het zuigen zelf weer naartoe moet rijden. Kortom, hij verbruikt veel meer stroom, hij heeft een accu nodig en hij doet er veel langer over dan je zelf zou doen. Door het lawaai zul je niet lekker op de bank zitten, terwijl je Roomba stofzuigt. Mijn vriendin zet hem aan als ze boodschappen gaat doen en als ze terug is, is er gestofzuigd. Zo kan het wel tijd besparen. Maar is het echt zo nuttig?
Had je dit echt nodig?
Flitsende reclames brengen allerlei gadgets en hebbedingetjes onder onze aandacht. Je dacht dat je echt nooit zo’n stofzuiger zou kopen en plots heb je er toch een. Voor het hardlopen is een fitbit toch wel handig, in de keuken wil je zo’n superdeluxe keukenmachine. Voor die twee keer per jaar dat je een smoothie wilt. Een haarkruller, een pizza-oven, een alarmsysteem dat met je smartphone samenwerkt, een smart-home. En dat terwijl je oude blender het ook goed deed, je eigenlijk krullen in jaar niet zo handig vindt en je geen tijd hebt om pizza’s te maken.
Van reclames word je hebberig, dat is een feit. Het is ook een feit dat we zo gemakkelijk via internet kunnen bestellen, dat je geen tijd meer neemt om na te denken. Moest je tien jaar terug nog naar een winkel rijden om iets te kopen, nu zie je een reclame en kun je direct online bestellen. Misschien is het wel die pauze, dat moment van rust om na te denken, dat ervoor zorgt dat we steeds sneller, steeds meer kopen. En dat is niet altijd nodig.
Plan een pauze in
Laten we eerst een stapje terugdoen voor we weer een nieuwe aankoop doen. Wil jij echt dat nieuwe hebbeding hebben, of wordt er weer slim ingespeeld op je zwakke plekken? Voldoet je oude apparaat toch nog wel goed? Kan het nog een jaartje mee? Gebruik je eigen beoordelingsvermogen in plaats van dat van de grote winstmakers. Wees mindful, haal rustig adem en laat je niet gek maken.
Meer spullen maakt niet gelukkiger. Ben jij iemand die meegaat op de stroom van meer, meer, meer? Of kun je het hoofd koel houden en bepaal je zelf wat je nodig hebt? Laat ons je mening weten!
Ik vind het ook leuk om spulletjes te ruilen, zo heb je toch het gevoel dat je wat nieuws hebt en wordt iemand anders blij met jouw spulletjes die je toch niet gebruikt.