Al meer dan een jaar ben ik een fan van Glad Rags , een door vrouwen opgezet bedrijf dat herbruikbaar maandverband (met leuke motiefjes) maakt. En je bent geen echte fan als je een bedrijf niet volgt op Facebook, dus ik volg braaf. Regelmatig posten ze berichten over nieuwe motiefjes die te koop zijn (daar word ik wel een beetje hebberig van) en waar je een nieuwe naam voor mag verzinnen (en eventueel een exemplaar winnen, wat helaas nog nooit gelukt is).
Het enige wat ik nu nog nodig had was een stofschaar om de shirts in stukken te knippen en ik had een stapel ‘pee pee wipes’
Begin dit kalenderjaar riep het bedrijf 2016 uit tot het jaar van hergebruik en stelde een vraag aan hun fans: wat hergebruik je (behalve inlegkruisjes) nog meer?
Al jaren voordat je moest betalen voor (plastic) tassen in winkels nam ik mijn eigen tas mee de stad in. Vooral in kledingbedrijven en schoenenwinkels keken verkopers vreemd op als ik zei dat ik geen, nee echt geen, tasje hoefde, dus deze suggestie was voor mij niets nieuws. Met veel belangstelling las ik de rest van de reacties door en daar las ik iets over ‘peepee wipes’.
Dit zijn doekjes die je gebruikt na het plassen, gemaakt van wasbaar materiaal. Dat leek me nou een goed idee. Man en ik kopen milieuvriendelijk toiletpapier van Danke en dat is best prijzig. Omdat ik vanuit huis werk en de ziekte van Crohn heb gebruiken we er best veel van. Volgens mij kunnen we dat gebruik met de helft verminderen als ik na ‘de kleine boodschap’ een herbruikbaar doekje gebruik.
Oude t-shirts krijgen een nieuw doel
In een hoek van de badkamer lagen nog wat oude t-shirts. Op mijn vraag wat daarmee moest kreeg ik te horen dat er gaten in zaten en dat ze weg moesten. Dat kwam mooi uit. Het enige wat ik nu nog nodig had was een stofschaar om de shirts in stukken te knippen en ik had een stapel ‘pee pee wipes’.
Een vriendin vroeg laatst of ze niet gaan stinken. Nee, helemaal niet, probeer het zelf maar eens uit, zou ik zeggen.
Ze staan nu naast het toilet boven in de badkamer, in een tasje gemaakt van plastic flessen (ik sla misschien wat door in mijn liefde voor hergebruik, maar daar wordt niemand slechter van volgens mij). Daarnaast staat eenzelfde tasje met mijn ‘blije doekjes’.
Na gebruik spoel ik ze even af onder de koude kraan (of gooi ze in een teil met water, samen met de ‘blije doekjes’) en daarna was ik ze mee met de handdoeken, het beddengoed of katoenen ondergoed. Een vriendin vroeg laatst of ze niet gaan stinken. Nee, helemaal niet, probeer het zelf maar eens uit, zou ik zeggen.
Hallo Kim,
Ik kom bij toeval op deze website en lees met aandacht jou artikel en blijf hangen bij de “Auteur”-beschrijving en de opmerking over Crohniek.
Ik breng in Portugal de DoucheWC-Bril op de markt, hetgeen in Europa nog vrij nieuw is.
Maar in Japan standaard gedurende de laatste 20 jaar, en vanuit de Japanse historie lees ik dat de “early adapters” mensen met de ziekte van Crohn of Aambeien waren. Weet jij hoe de bekendheid hiervan in Nederland is? En of er gebruikers zijn?
Met vriendelijke groet, John