Tijdens onze vakantie in Engeland hadden we iets wat we thuis niet hebben: een groenbakje. Het stond in de keuken en zodra het vol was konden we het legen in een bak die in de schuur stond. Alleen al de hoeveelheid theeblaadjes die in het bakje verdween maakte een verschil in de hoeveelheid restafval die in de vuilniszak werd gegooid.
Maar het werd al snel duidelijk waar het grootste deel van ons afval uit bestaat: papier en plastic. Net als thuis dus. En je zal misschien denken: dat is mooi, want dat wordt hergebruikt, maar wat plastic betreft klinkt dat gemakkelijker dan het is.
Gerecycled plastic is namelijk van mindere kwaliteit dan ‘nieuw’ plastic, wat betekent dat het sneller uit elkaar valt in microdeeltjes die in ons drinkwater of de zee terechtkomen. Daarom wordt gerecycled plastic vaak gemixt met nieuw plastic, wat betekent dat er nog steeds plastic bij blijft komen. Vooral omdat plastic niet vergaat: het oude plastic valt alleen maar uiteen en komt terecht in water, voeding, onze luchtwegen en de magen van de dieren die het per ongeluk opeten.
Zodra wij het met een goed gevoel in zo’n plastic heroes bak hebben gegooid zijn we er dus helemaal niet vanaf. Daarom is het van belang om plastic tasjes te blijven weigeren (in Engeland is het nog gebruikelijk om plastic tassen te krijgen in winkels, dus waren de verkoopsters onder de indruk van alle linnen tasjes die ik overal vandaan toverde), je boterhammen op de vouwen in een Bees Wrap, je komkommers een foodhugger te geven, je thee mee te nemen in een herbruikbare bamboebeker, je (kraan)water in een metalen fles te schenken, je groente af te wegen in linnen zakjes en je hondenpoep op te ruimen met een zakje van maismeel.
Dit artikel kan betaalde links en/of affiliate links bevatten, wij plaatsen alleen aanbevelingen waar wij zelf achter staan.