Toen ik in de jaren ’90 op de basisschool zat, maakte ik me al zorgen om het regenwoud. Ik was gefascineerd door alle dieren die er leefden, de kleurrijke bloemen en door het besef dat sommige van de bomen die er stonden honderden jaren oud waren. Ik wilde er heel graag een keer naar toe maar ik wist ook dat het regenwoud in gevaar was: er werden in een enorm hoog tempo bomen gekapt. En nu… gaat het niet veel beter.
Verdwijnende voetbalvelden
Elke twee seconden verdwijnt er een stuk bos ter grootte van een voetbalveld. Bomen die er eeuwenlang stonden worden gekapt om plaats te maken voor landbouwgrond waar veevoer op verbouwd zal worden. Voor sommige Nederlanders lijkt het misschien alsof deze ecologische ramp zich ver van hun bed voltrekt, maar Nederland is direct betrokken bij deze natuurverwoesting, schrijft Greenpeace in een nieuwsbrief.
Dagelijks komen er schepen aan in Nederlandse havens die zijn volgeladen met palmolie, soja en maïs dat als veevoer zal dienen, of met rundvlees (van dieren die hebben gegraasd op grasland dat ooit regenwoud was).
De longen van de wereld
De verdwijning van het regenwoud is een ramp voor onder andere de Karipuna, de oorspronkelijke bewoners van het gebied, die zich samen met Braziliaanse Greenpeace-medewerkers inzetten voor het behoud van zo veel mogelijk bos.
Maar de ontbossing is niet alleen een lokaal probleem. In een spreekbeurt die ik als groep 8 leerling hield, had ik het al over ‘de longen van de wereld’. Ik wist dat de regenwouden heel belangrijk waren voor de zuivering van de lucht. En zuurstof is letterlijk van levensbelang. Daarnaast is het Amazone-regenwoud één van de meest biodiverse gebieden op aarde: rijk aan dieren- en plantenleven. Zo rijk dat we niet eens precies weten wát er allemaal leeft. Bovendien hebben we de oerbossen broodnodig in de strijd tegen de opwarming van de aarde. De bomen in het regenwoud zijn een opslagplaats van CO2: ze halen CO2 uit de lucht en slaan het op. Bij verbranding komt het juist weer vrij.
Wet tegen ontbossing?
Er is een lichtpuntje: er ligt een Europese wet tegen ontbossing op de onderhandelingstafel. Eind juni komen de ministers bij elkaar om hun standpunten te bepalen. Maar als het aan Greenpeace ligt, mag die wet wel wat strenger. Zo worden in de wet alleen bosgebieden beschermd terwijl ook andere ecosystemen, zoals savannes, moerassen en veengronden in gevaar zijn.
Ook is er in het wetsvoorstel onvoldoende aandacht voor de rechten van mensen die in de gebieden wonen waar natuurverwoesters actief zijn. Natuurbeschermers en traditionele gebruikers van gebieden worden nu bijvoorbeeld beschoten door houthakkers. De lijst van ‘risicoproducten’ die in de wet staan is onvolledig: maïs en rubber staan er bijvoorbeeld niet op, terwijl de winning daarvan bijdraagt aan ontbossing.
Tenslotte wordt de financiële sector, die van bosvernietiging profiteert, niet genoemd in de wet. Om de druk op te voeren blokkeerden 60 actievoerders op 11 mei een schip dat met 60 kilo soja de sluis van IJmuiden binnen wilde varen. Deze soja uit Brazilië staat symbool voor het verrotte systeem waar de boswet een einde aan moet maken.
Nu hopen dat het genoeg is en dat Europa stemt om de longen van de wereld te beschermen.
Dit artikel kan betaalde links en/of affiliate links bevatten, wij plaatsen alleen aanbevelingen waar wij zelf achter staan.