Mensen die de Zondag met Lubach aflevering van 8 november hebben gezien weten het al: ‘van het gas af’ klinkt goed, maar de alternatieven zijn allesbehalve milieuvriendelijk.
Het is slechts één van de groene zeepbellen die Maarten van Andel in zijn nieuwste boek ‘De groene kans’ doorprikt.
Niet alle groene oplossingen zijn echt duurzaam
Niet alleen slurpt een warmtepomp enorm veel energie, wordt voor de productie van bio-ethanol akkerland gebruikt en regenwoud gekapt, moeten er voor elektrische auto’s schadelijke stoffen gedolven worden en stoot de verbranding van biomassa heel veel CO2 uit, ook gaan zonnepanelen en windmolens niet eeuwig mee.
Afgedankte zonnepanelen en windmolenafval bevatten zeldzame giftige metalen zoals indium en neodymium en als ze worden afgedankt, belanden ze vaak op een vuilnisbelt in een Afrikaans land. ‘Groene’ oplossingen zijn dus vaak niet zo zaligmakend als we denken (of hopen).
De enige echte oplossing
Maar wat is dan de manier om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen? Het antwoord is simpel gezegd, maar minder gemakkelijk gedaan: minder energie verbruiken. Onder andere door minder nieuwe spullen te kopen, niet meer (onnodig) met spullen te slepen (momenteel gaat 25% van ons wereldwijde energieverbruik naar het heen en weer vervoeren van mensen en goederen. Denk bij ‘goederen’ ook aan (dode) dieren). Lokaal produceren kan al enorm schelen.
Maar ook kan, zoals in de uitzending van Zondag met Lubach al werd geopperd, het isoleren van woningen enorm veel zoden aan de dijk zetten. En dan niet alleen de woningen in het duurste segment, die al redelijk goed geïsoleerd zijn. Dit kan zo’n 25% aan energieverbruik schelen.
En dan nog een stukje goed nieuws: door 100 te rijden op de snelweg in plaats van 130 bespaart een auto 20% aan energie. Dat is een jaarlijkse uitstootbesparing van 2 megaton, evenveel als de sluiting van de Hemwegcentrale.
Reacties zijn gesloten.